Miroirs No. 3

Bij een uitstapje naar het Berlijnse platteland overleeft pianostudente Laura op wonderlijke wijze een ernstig auto-ongeluk. Lichamelijk ongedeerd, maar innerlijk verward wordt ze opgevangen door Betty, die getuige was van het ongeluk.

Vanaf het eerste moment delen de twee vrouwen een diepe band met elkaar. Laura geniet van Betty’s moederlijke zorg, het werk in de tuin, de gezamenlijke maaltijden en de bezoekjes aan de werkplaats van Betty’s man Richard en hun zoon Max. Het is een bijna zorgeloze, gelukkige tijd. Maar er is iets mis, een diepe, donkere pijn die hen verbindt maar onuitgesproken blijft. Laura voelt dat ze uit deze droom moeten ontwaken om weer te kunnen leven en liefhebben.